Mijn ervaring met 70 uur watervasten

Afgelopen maandag besloot ik vanaf dinsdag te gaan watervasten. In eerste instantie wilde ik vier dagen watervasten, maar ik vond het na 3 dagen echt wel meer dan genoeg. In dit artikel deel ik mijn ervaringen zodat, mocht je dit ooit willen doen, je een beetje weet wat je kan verwachten.

Waarom ik wilde watervasten

Ik kamp al 20 jaar met overgewicht. Waarbij dit eerst ongeveer een kilootje of 5-10 was, ben ik in de afgelopen 10 jaar uitgegroeid dat iemand met zon 40-45 kg overgewicht. En het lukt mij op een of andere manier maar niet om dat patroon te doorbreken. Ik zag iemand op Instagram die 40 dagen had gewatervast en dat inspireerde me. Als je 40 dagen watervast moet je denk ik wel knettergek zijn, want ik vond 3 dagen al heel pittig, maar alle respect. Ik ging me een beetje inlezen in hoe watervasten precies werkt en wat het doet met je lijf. En eigenlijk is het een grote schoonmaak voor je systeem. Mensen die regelmatig (water)vasten, zouden een kleinere kans hebben op hart en vaatziekten, een beter immuunsysteem, de spijsvertering zou sneller werken en zo zouden er nog een aantal voordelen zijn. Het leek me dus hoe dan ook een goed plan zodat mijn lijf een beetje opgeruimd werd en ik de craving naar troep hopelijk kon wissen uit mijn systeem.

De eerste dag watervasten

De eerste dag watervasten is vooral even wennen. Eten zit zo in mijn systeem, dat ik echt moest schakelen. En opletten dat ik niet per ongeluk iets ging eten. Maar de eerste dag, was eigenlijk de gemakkelijkste. De motivatie is dan natuurlijk nog enorm, dus elk seintje dat het lichaam gaf, kon ik prima negeren. Wel kreeg ik in de middag zin in eten. Geen honger, maar echt mentale zin. Ik werkte de hele dag thuis, dus ik ben lekker online recepten gaan zoeken voor als ik weer mag eten. Aan de ene kant heel leuk, aan de andere kant wakkert dat ook meer trek aan. Maar ik heb me er prima doorheen geslagen. In de avond was het even moeilijk, maar iets eerder naar bed gaan helpt al enorm!

Dag twee: nu wordt het moeilijk

Ik was het koude water zo zat aan het worden, dat ik daar iets op moest verzinnen. Ik bedacht me dat ik nog een AirUp heb met een citroenpod (heet dat zo?), en door de geur lijkt het dan toch alsof er een lekker smaakje aan het water zit. Nou, dat was dus niet zo. Want als je mond al 30 uur niets heeft geproefd, trappen je smaakpapillen niet meer in een geur. Dus het hielp niet echt. Van m’n lief kreeg ik de tip om warm water te gaan drinken. Ik had een drukke dag in de praktijk en daar heb ik altijd een theepot op tafel staan, dus warm water drinken moest lukken. Ik legde voor mijn klanten een theezakje erbij, maar de kan bevatte alleen water (zie foto hieronder). Dan kon ik mezelf ook gewoon steeds bijschenken. Prima alternatief voor koud water. In de avond had ik een yogales gepland staan, maar die heb ik maar afgezegd. Ik had zoveel trek (in mijn hoofd, niet in mijn buik) dat ik echt gek werd. Als uitvlucht ben ik in een warm bad gegaan en daarna naar bed. Ik lag dus al rond 21.00 uur in bed, maar ik kon echt niet meer. Ik had zelfs al naar alles dat we in huis hadden dat eetbaar was gekeken en besloten of het de moeite waard was. Of het het waard was om het vasten te doorbreken. Nee, dat is het niet. Dus hop, naar bed. Maar morgenochtend ga ik echt gewoon eten. Ik ben er zo klaar mee!

De derde en laatste dag watervasten

Ik werd wakker om 5.15 uur. Ja, wat wil je als je om 21.00 uur al gaat slapen. Maar ik voelde me verrassend goed! Ik had geen honger, was positief ingesteld en besloot dat ik deze derde dag ook gewoon ging volhouden. In de ochtend was ik vrij en keek ik de reünie van RHOAMS en dronk ik lekker mijn watertje. En ik ben altijd open en eerlijk, dus nu ook. Ik moest een klein windje laten, en dat had ik beter niet kunnen doen. Het water dat ik van boven had gedronken, kwam er van onderen weer uit. Hahaha! Wat een ellende! En de schoonmaakster was er, dus ik moest ook nog moeilijk moeilijk naar boven (waar zij aan het strijken was) m’n vieze broek wegmoffelen. Sorry voor de TMI, maar het is wat het is. De middag had ik een volle agenda in de praktijk. Heel fijn, want dan had ik ook geen tijd om aan eten te denken. Onderweg naar de praktijk heb ik de boodschappen gedaan voor het avondeten; de lekkerste chili sin carne! Ik zal daar binnenkort eens een recept van delen, want mijn vegan versie is echt de lekkerste! Ik kwam thuis rond 18.30 uur en had eigenlijk nog prima een dagje kunnen doorzetten met vasten, maar ik had ook gewoon zin om te koken en te eten. Ik had een kleine portie genomen, maar later toch ook nog wat lekkers omdat ik merkte dat mijn spijsvertering ineens weer aan ging. Niet heel handig denk ik, maar wel lekker. Ik ging niet watervasten om af te vallen, maar het is wel een fijne bijkomstigheid. Dankzij het watervasten staat de teller in 2 dagen op -4,9 kg. En ja, voordat iedereen in de reacties gaat gillen, ik weet dat het vocht is en dat ik een gedeelte er weer aan eet omdat mijn lichaam tijdens het wegen helemaal leeg was.

Al met al was dit voor mij een hele ervaring. Ik blijk veel meer wilskracht te bezitten dan ik denk en dat zorgt er denk ik wel voor dat in de toekomst iets beter om kan gaan met de lekkere trek. Mocht je ooit gaan watervasten, weet dan dat dag twee de meest moeilijke is. Als je daar doorheen bent, dan gaat het wel weer! Vind je het leuk als ik in een volgend artikel deel wat voor effecten watervasten exact op het lichaam heeft of wat het mij heeft opgeleverd? Laat het weten in een reactie onder dit bericht.

Disclaimer: Als je ooit besluit om te gaan watervasten, win dan altijd de juiste informatie in en overleg met je arts. Er zijn een heleboel redenen waarom watervasten geen goed idee is. Ik ben in geen geval verantwoordelijk voor de keuzes die jij maakt naar aanleiding van dit artikel.

Foto bovenaan dit artikel: Pixabay